Arabuluculuk, uyuşmazlıkların aracılık yoluyla ve yargıya kadar çözümlenmesi usulü olup taraflara, uyuşmazlıkların yargıya başvurmadan daha düşük masraflarla çözümü için imkan sağlar. Uyuşmazlıkların bu şekilde çözümü sırasında konuyla ilgisi olmayan tarafsız olan üçüncü bir kişi süreçte taraf olarak yer alıyor. Üçüncü taraf, arabulucu (mediatör) olarak adlandırılıyor. Arabulucu, uyuşmazlık konusu ile ilgili tartışan taraflar arasındaki anlaşmazlığın ortadan kaldırılmasında ve tarafların mutabakata varmalarına yardımcı oluyor. Arabuluculuğu bazen tahkim mahkemeleri ile karşılaştırıyorlar. Ancak bu ikisi arasında önemli farklar mevcuttur. Bir başka ifadeyle Tahkim Mahkemesinde, hakem sonuç olarak tek taraflı bir karar alıyor. Arabuluculukta ise karar, tarafların mutabakata varmaları ile alınır ve kararın icrasıyla ilgili sorumluluk da arabulucuya düşer. Arabuluculukta karar alınırken daha çok mantıksal anlaşmaya ve uzlaşmaya ağırlık verilir. Dolayısıyla arabuluculuktan amaç, kimin haklı, kimin suçlu olduğunu tespit etmek değil, mevcut uyuşmazlığın çözümüdür. Mahkemeden farklı olarak arabuluculukta tarafların duyguları, menfaatleri, sorunları dikkate alınarak uyuşmazlık fiilen çözümlenir. Asıl olan, tarafların her birinin menfaatinin karşılıklı taviz üzerinden korunmasıdır. Bir taraf, taviz veriyor ise, diğer taraftan da aynı taviz verilmesi istenir. Bu yüzden arabuluculuk sonucunda varılan uzlaşmalar daha uzun ömürlü ve olayların mevcut durumuna uygun oluyor. Duruşma süreci geçmişe, arabuluculuk ise geleceğe yönelik olur. Bu usul, taraflar arasındaki uzlaşmazlık durumundan kurtulmaya olanak sağlar. Oysa mahkeme duruşması için daha uzun bir zamana ihtiyaç duyulur ve davayı kaybeden taraf, karardan memnun olmayarak şikayet dilekçesi sunuyor. Mahkemeden farklı olarak arabuluculukta masraflar, adli giderlerden farklı olarak birkaç defa düşük olur. Ayrıca zaman kaybı ve ciddi duyusal gerginlikler yaşanmıyor. Arabuluculuk sürecinde üst makamlara şikayette bulunulmuyor veya aylarca kararların yürürlüğe girmesi beklenmiyor.
Arabuluculuk, aşağıdaki özelliklere sahiptir;
- Bireysellik ve gizlilik. Arabuluculuk sürecinde yalnızca tarafların istedikleri kişiler süreçte yer alabilir (ilgili kişiler, tanıklar, eksper, tercüman). Açıklanan bilgi, hiçbir yerde ilan edilemez. KİA ve diğer araçlarla firmanın saygınlığının ihlal edilebileceği durumlar asgariye indirilir. Taraflar, istemeleri durumunda uyuşmazlığın çözüm şartları gizli tutuluyor (ticari sır).
- Yolsuzlukla mücadele. Herhangi bir yasadışı eylemden şüphelenen kişi, istediği zaman süreçten ayrılabilir. Bu nedenle taraflar, birbirine saygı duyarak yolsuzluğa fırsat bırakmıyorlar.
- Zorunlu kararların olmaması. Arabuluculukta, uyuşmazlığı taraflar kendileri çözüyor. Bu özelliği, uyuşmazlığı, herhangi bir memnuniyetsizlik olmadan çözmeye imkan sağlar. Sonuçta uyuşmazlık tarafları arasında uzlaşma sağlanır ve onlar gelecekte de işbirliği yapabiliyorlar.
- Kararların gönüllü olarak icrası. Arabuluculukta, kararlar gönüllülük ilkesine dayanılarak yerine getirilir. Bunun sonucunda tarafların birbirlerinin inadına edebilecekleri olumsuz kayıplar olmuyor. Taraflar, hatta yeni bir ortak ilişkisi kurabilirler.
Cemal Hukuk Bürosu” olarak uzman hukukçularımızla karşılaştığınız uyuşmazlıkların çözümüne yardımcı olacağız.
