Vərəsəlik dedikdə ölmüş şəxsin əmlakının başqa şəxslərə qanun üzrə və ya vəsiyyət üzrə keçməsi başa düşülür. “Qanun üzrə vərəsəlik o zaman qüvvəyə minir ki, miras qoyan vəsiyyətnamə yazmır. Vəsiyyətnamə yazıldığı halda isə qanun üzrə vərəsəlik istisna edilir. Qanun üzrə vərəsəlik zamanı vərəsələr miras qoyanın öldüyü məqamda sağ olmuş şəxslər, həm də miras qoyanın ölümündən sonra doğulmuş uşaqları ola bilərlər. Amma vəsiyyət üzrə vərəsəlikdə belə şərtlər lazım deyil. Bu zaman vərəsə ona doğma olmayan şəxslər, hətta hüquqi şəxslər də ola bilər. Məsələn bir şəxs öz əmlakını övladı olmayan tamamilə yad bir şəxsə də miras qoya bilər. Nikahdankənar uşaq da vərəsə sayıla bilər. Bu zaman atalıq qanuni şəkildə müəyyənləşdirilməlidir”. Bundan başqa qanunda ləyaqətsiz vərəsə deyilən anlayış da var ki, miras qoyanın son iradəsini həyata keçirməsinə qəsdən maneə törətmiş və bununla da özünün və ya özünə yaxın şəxslərin vərəsəliyə çağırılmasına və ya miras paylarının artırılmasına kömək göstərmiş və ya digər əxlaqsız hərəkət törətmiş şəxsə deyilir. Ləyaqətsiz vərəsə nə qanun üzrə, nə də vəsiyyət üzrə vərəsə ola bilməz, bu şərtlə ki, həmin hallar məhkəmə tərəfindən təsdiq edilsin. “Çox mühüm məsələlərdən biri mirasın qəbul edilməsidir. Vərəsə varis olduğunu bildiyi gündən 3 ay ərzində mirası qəbul edə bilər. Mirasın açıldığı gündən 6 ay keçdiyi təqdirdə isə onun qəbuluna yol verilmir. Bəzən Notariat orqanlarında vərəsələrin müəyyən olunması ilə bağlı problem yaşanır. Vərəsələrin müəyyən olması üçün 6 aylıq müddətin hamısını gözləyir. Lakin qanunvericiliyə görə, əgər bütün vərəsələr bəllidirsə, mirasın qəbulu üçün 6 ay gözləmə vacib deyil”.
